Öyle bir aklıma geldi de

Burası ilk göz ağrısı.Ne çok zaman olmuş. Telaffuz etmeye cesaret edemiyor insan:)

Çok zaman olmuş

Burayı 13 yıl önce açmışım. Hayat ne hızlı akıyor. Yazının bundan sonrasına derin görünümlü bir takım özlü sözler geldiğini varsayın...

Görkemli Boşluk

Koskocaman, görkemli bir boşluğun olsa ne koyardın içine? Ne ile doldururdun? Bir "Herkül süpürgesi" ile her şeyi süpürüp "görkemli bir boşluk" bırakmaktan bahsediyor Var olmanın Dayanılmaz Hafifliği'nin bir paragrafında Milan Kundera. Somut bir boşluktan söz etmiyor. Bahsettiği şey hayatın ta kendisi. Aslında o Herkül süpürgesi bir kaç kez geçti elime. Hayatımdaki her şeyi öyle bir süpürdüm temizledim ki sonunda tam da Kundera'nın tesbpitindeki gibi görkemli bir boşlukla karşı karşıya kaldım. Özgürce, istediğin gibi, gönlüne göre düzenleyebileceğin koskoca bir hayat. Ben de aynen bir önceki cümledeki gibi özgürce, istediğim gibi, gönlüme göre doldurdum o görkemli boşluğumu. Ama zaman geçiyor ve bir noktadan sonra bir bakıyorsun ki, yine saçma sapan şeylerle doldurmuşsun hayatını. Kendin düşmüşsün bu sefer sonsuz bir boşluğa. Ve cesaretin varsa alıyorsun yine Herkül süpürgesini. Başlıyorsun hayatını süpürmeye... Aslında bu konuda yazacağım başka şeyler de vardı. Ama gerek yok. Bu kadar.