Kuş Hatıratı

Uyandı.Yüzünü yıkadı.Zaten ne zaman uyansa hep yüzünü yıkardı.Yıkadığında sanki yüzünden gece akardı.Sabah yüzüne serin bir gülümseme çarpardı.Aynaya baktı.Birden kanatları olduğunu farketti.Şaşırmadı.Oysa şaşırmalıydı.Ama o şaşırmadı. Gülümsedi. Gülümsemeliydi.Zaten hep gülümserdi.O da zaten gülümsedi.Gülümsemek için bir nedeni vardı.Çünkü kanatları vardı.Çünkü kanatları bembeyazdı.Pencereden dışarı baktı. Dışarısı karla kaplı,her yan beyazdı.Oysa,onun istediği yemyeşil bir yazda, masmavi bir gökyüzünde,bembeyaz kanatlarla uçmaktı. İstedi.Yaz olsun istedi. Yemyeşil bir yaz istedi.Masmavi bir gökyüzü istedi.Oldu.O an yaz oldu.Dışarısı artık yemyeşil bir yazdı.Dışarısı masmavi bir gökyüzüdü.Kanatları vardı.Hem de bembeyazdı.Annesine "anne ben uçmaya gidiyorum,dönerken 2 ekmek alırım" diye bir not yazdı.Pencereye çıktı.Bir an ayağı kaydı,düşeyazdı.Ama düşmedi. Zaten düşemezdi. Düşmezdi.Onun artık kanatları vardı.Ve kanatları bembeyazdı.Gözlerini yumdu.Uçma vakti gelmişti.Yemyeşil o yazda. Masmavi gökyüzüne.Adımını attı boşluğa.Düştü.Hızlı bir düşüştü.Öldü.Fazla önemsemedi. Zaten hepsi bir düştü.Ama var ya..çok hızlı düştü.Kim düşse öyle.Kesin o da ölürdü. Ama bu onun düşüydü.Sadece o görmüştü.O yüzden bu düşte sadece o ölmüştü.Her ne kadar yere kötü düşse de bu güzel bir düştü.Kanatları daha fazla kirlenmeden gözlerini açtı. Uyandı.Yüzünü yıkadı.Zaten ne zaman uyansa hep yüzünü yıkardı. Yıkadığında sanki yüzünden gece akardı.Sabah yüzüne serin bir gülümseme çarpardı. Aynaya baktı.Birden kanatları olduğunu farketti.Şaşırmadı.